کد خبر : 2754

تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۱۰/۰۳ زمان : ۷:۲۱

والدین خوبی برای فرزندان خود باشید

دوران نوجوانی فرزندان برای والدین بسیار دشوار و پر دردسر است. در این سنین که نوجوانان می‌خواهند با جنجال و هیاهو به استقلال بیشتری دست بیابند والدین باید به دو نکته توجه کنند. باید آنها را تشویق کنند تا جایی که میتواندد مستقل تصمیمگیری کنند و در همین حین بر اعمال آنها نظارت داشته و […]

دوران نوجوانی فرزندان برای والدین بسیار دشوار و پر دردسر است. در این سنین که نوجوانان می‌خواهند با جنجال و هیاهو به استقلال بیشتری دست بیابند والدین باید به دو نکته توجه کنند. باید آنها را تشویق کنند تا جایی که میتواندد مستقل تصمیمگیری کنند و در همین حین بر اعمال آنها نظارت داشته و حد و مرز پایداری را تعیین کرده و آنها را کنترل کنند. انجام چنین عمل ظریفی برای ملایم ترین و خوش نیت ترین والدین نیز دشوار است.

در اوایل این دوران آنها به بیشترین توجه والدین خود نیاز دارندآنها در این مرحله اخلاق و رفتارهایی را که میتوانند در حال و آینده شان تاثیرگذار باشند کشف میکنند. متاسفانه سنی که نوجوانان بری اولین بار دست به امتحام مسائل مختلف میزنند روز به روز کمتر میشود. در اواخر دوره نوجوانی نیز آنها به نظارت بزرگسلالانشان نیاز دارند البته به روشی دیگر. با شروع رانندگی و زندگی اجتماعی مستقل تر در معرض خطرات بالقوه بیشتری هستند. نکته جالب این است که بسیاری از والدین چنین فرض میکنند که باید در این سنین نظارتشان را بر فرزندشان کم کنند.

چنین نظری میتواند عواقب وخیمی برای فرزندشان داشته باشند. دلایل مختلفی برای کم شدن نظارت والدین وجود دارد. شاید به این خاطر باشد که آنها نمیدانند چه واکنشی نسبت به تلاش نوجوان برای کسب استقلال از خود نشان بدهند.

عده ای چنین فکر میکنند که دوره نوجوانی نشانگر شروع رابطه جدید با فرزندشان است به این معنی که باید آزادی بیشتری به آنها داده و دوستان فراوانی داشته باشند. این موضوع درست است که باید آنها را تشویق کرد تا نقش مهمتری در تصمیماتشان داشته باشد و مسئولیت بیشتری در قبال جنبه های مختلف زندگی خود داشته باشند. اما آنها باز هم به پدر و مادر احتیاج دارند نه دوست.

نوجوانان بر خلاف مخالفتهایشان نیاز دارند که والدین خود را در زندگی خود دخالت بدهند و از فعالیتها و بیرون رفتن هایشان آنها را مطلع کنند و پایبند مقررات خانه باشند. به خصوص آنهایی که برای مسائل امنیتی مانند رانندگی در نظر گرفته شده اند. والدین نباید سعی کنند که دوست فرزندشان باشند اما پدر و مادری صمیمی برای فرزندشان باشند. برای دست یافتن به چنین رابطه ای، نکات زیر را در نظر بگیرید:

۱- وقت بیشتری صرف گوش کردن حرفهای او بکنید.

۲- عقاید نوجوانتان را حتی اگر موافق آن نیستید نادیده نگیرید. سعی کنید برای یافتن راه حل با آنها گفتوگو کنید. هرگز نظر خود را بر آنها تحمیل نکنید. به خصوص اگر مسائل امنیتی در میان نیست. البته در این موارد جواب منفی به او از همه چیز راحت‌تر است و وقتی لازم باشد آن را به کار ببرید بر خلاف جر و بحث‌های نوجوانتنان که به شما خواهدگفت صد درصد اشتباه میکنید.

۳- قوانین سختی در مورد مسائل امنیتی مانند کشیدن سیگار و مصرف مضرات داشته باشید. موضع محکمی در قبال این قوانین در پیش بگیرید و عواقب رعایت نکردن این قوانین را گوشزد کنید.

۴- بسیاری از نوجوانان بعد از تعطیل شدن مدرسه در خانه تنها هستند که میتواند اوقات پرخطری باشد. اگر نمیتوانید در منزل حضور جسمانی داشته باشید سعی کنید او را در کلاسهای فوق برنامه و ورزش ثبت نام کنید. این اقدام نه تنها میتواند نقش نظارتی بر فرزندتان داشته باشد بلکه فرذصت درگیری با اعمال مشکل زا را نیز کم میکند.

۵- اگر نمیتوانید بر اوقات تنهایی نوجوانتان نظارت داشته باشید مرتب با تلفن با او در تماس باشید و بدانید که کجاست و چه کسی در کنارش است

۶- والدین دوستان فرزندتان را بشناسید. در مورد قوانین آنها اطلاع کسب کنید و بدانید که آیا دیدگاهشان در مورد نظارت بر نوجوانا با شما یکی است یا خیر.

۷- اگر فرزندتان به مهمانی میرود با خانه آنها تماس بگیرید و ببینید که والدینش در منزل حضور دارند و مراقب بچه ها هستند یا خیر.

۸- با والدین دیگر گفتگو کنید اگر مشکلی با فرزندتان دارید بگذارید تا جایی که از دستشان بر می‌آید کمکتان کنند. این اقدام برای خودتان و فرزندانتان بهتر است.

 

ترجمه : کارولین سحاکیان

ارسال دیدگاه