نظر علامه طباطبایی (ره) درباره مراقبه

علامه طباطبایی (ره):

مراقبه یعنی توجه باطنی انسان به خدا و روی نگرداندن از آن در همه احوال. مراقبه کمالی است که انسان را به مقصد نزدیک بلکه به مقصد می‌رساند. مراقبه این است که انسان در اوقات بیداری از اول صبح تا هنگام خواب از یاد خدا غافل نباشد و تمام گفتار و کردارش برای خداوند متعال و جلب رضای او باشد او را همه جا حاضر بر کارهای خود ناظر بداند و خویشتن را در محضر او بیابد در روایت آمده است : اعبدالله کانک تراه فان لم تکن تراه فانه یراک (بحار ج ۲۵ ص ۲۰۴ ) خدا را آنگونه عبادت کن که گویی او را می‌بینی و اگر تو او را نمی‌بینی او تو را می‌بیند.