رزق و روزی این افراد را دنبال می کند

رزق و روزی بندگان و مخلوقات از جمله اموری است که خداوند آن را برای بندگان ضمانت کرده است تا مبادا از ترس آن دست به کارهای ناشایست بزنند.

آنچنان که خداوند در آیه ۶۰ سوره مبارکه عنکبوت می فرماید: «چه بسیار جنبندگانى که یاراى تحصیل روزى خویش ندارند و خدا آنها و شما را روزى مى دهد و او شنوا و داناست».
امیرمومنان علی (ع) در این باره می فرمایند: «خلایق نانخورهاى خدایند، خداوند روزهاى آنها را ضمانت و خوراکشان را مقدر کرده است.»

و نیز فرموده اند: «روزى را بجویید؛ زیرا روزى براى جوینده آن ضمانت شده است.»
علاوه بر این، در آموزه های دینی ما از حرص و طمع در طلب روزی نهی شده است.
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «روزى، به دنبال کسى است که در طلب او نیست.»

و نیز فرموده اند: «بدانید که آنچه خداوند براى بنده مقدر کرده است، بى کم و کاست، به او برسد هر چند در چاره اندیشى و پیدا کردن راه هاى کسب روزى ناتوان باشد و نیز بیش از آنچه خداوند برایش مقدر کرده به او نرسد، هر چند بسیار زرنگ و چاره اندیش باشد.»

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «اگر آدمى همچنان که از مرگ مى گریزد از روزى مى گریخت، باز روزى به او مى رسید همچنان که مرگ به او مى رسد.»

ایشان همچنین می فرمایند: «اگر شما، چنان که شاید و باید، به خدا توکل کنید، همچنان که پرنده را روزى مى دهد، شما را نیز روزى خواهد داد. پرندگان گرسنه مى روند و سیر بر مى گردند.»
و نیز فرموده اند: «کسى که در روزى خود تأخیر و تنگى بیند، باید زیاد تکبیر بگوید و کسى که اندوهش زیاد شود، بسیار استغفار کند.»

پی نوشت ها:
کنزالعمال
نهج البلاغه
مکارم الاخلاق

منبع: قدس آنلاین