کد خبر : 5773

تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۱/۰۷ زمان : ۷:۳۲

تمایل شوهرم برای خانه‌دار بودنم ( سؤال و جواب مشاوره )

آ . س از تهران سؤال : زنی ۳۰ ساله هستم و مادر یک کودک ۵ ساله. من مدرک کارشناسی دارم اما به خاطر ازدواج در دوران دانشجویی و تمایل شوهرم برای خانه دار بودنم، مجبور شدم در خانه بمانم و کار نکنم. سالهای اول این مسأله برای ما مهم نبود چون یا درس می‌خواندم […]

آ . س از تهران

سؤال :

زنی ۳۰ ساله هستم و مادر یک کودک ۵ ساله. من مدرک کارشناسی دارم اما به خاطر ازدواج در دوران دانشجویی و تمایل شوهرم برای خانه دار بودنم، مجبور شدم در خانه بمانم و کار نکنم. سالهای اول این مسأله برای ما مهم نبود چون یا درس می‌خواندم و یا بچه کوچک داشتم. اما حالا که بچه ام تقریباً از آب و گل در آمده و مستقل شده به شدت احساس تنهایی و خالی بودن می‌کنم. چندین بار به فکر کارکردن افتادم اما نتوانستم شغل مناسبی پیدا کنم. این بیکاری روی ارتباط من و شوهرم هم تأثیر گذاشته و مرا زودرنج و خسته کرده است. گاهی احساس ندامت می‌کنم و به خودم می‌گویم اگر ازدواج نمی‌کردم، موقعیت و روزگار بهتری داشتم. آقای مشاور، می‌دانم مشکل من در مقابل مشکلات خیلیها پیش پا افتاده است. اما فکر می‌کنم این مسأله ای است که خیلی از خانمها با آن مواجه‌اند و از آن بابت رنج می‌کشند. فکر می‌کنم راهنمایی شما برای خارج شدن از این وضعیت و تنهایی برای بهترشدن حال روحی خودم و فضای خانه‌مان خیلی مؤثر باشد. قبلاً از توجه شما سپاسگزارم.

 

جواب :

چنانچه قرار باشد ما رفتار گذشته خود را از نظر درست بودن یا نادرست بودن مورد ارزشیابی قرار دهیم، حتماً باید در نظر گرفتن همان شرایطی که در گذشته وجود داشته است، باشید. این یک اصل بهداشت روانی است. در غیراین‌صورت رفتار ما غلط جلوه میکند زیرا الزاماتی که در گذشته ما را مجبور به انجام آن رفتار کرده بودند، دیگر کمرنگ شده اند. زمانی که شما تصمیم گرفته بودید، خود را به طور تمام وقت وقف تربیت فرزندتان کنید، یک تصمیم درست بود زیرا فرزندتان به یک مادر دلسوز نیاز داشت. یقیین است که نه مهدکودک و نه خانه اقوام و نه یکی از اقوام نمی‌تواند به طور کامل، جانشین مادر شود، لذا سرزنش کردن خودتان بی ارج کردن کار درستی است که در گذشته لحظه به لحظه انجام داده اید. کودک شما هنوز هم به مراقبتهای مداوم شما نیاز دارد، اما به مرور از نیاز او به شما کاسته خواهدشد؛ زیرا افراد دیگر از جمله مهدکودک، معلمان مدرسه، و همسالان قسمتی از وظایف شما را به عهده خواهندگرفت. در خلال این مدت شما هم فرصت خواهیدداشت تا کاری مناسب خود برای خود فراهم کنید. از رشته تحصیلی خود برای من ننوشته اید؟ کارهای پاره وقت برای وضعیت فعلی شما مناسب تر است. به مرور که کودک شما بزرگتر شد می‌توانید آن را به نیمه وقت و حتی تمام‌وقت تبدیل کنید. یکی از کارهای مناسب تدریس خصوصی در منزل است. این کار باعث می‌شود هم به فرزند خود برسید و هم سرگرمی مفید داشته باشید. چنانچه به کارهای تزینی علاقه داشته باشید، رفتن به کلاسهای هنرهای تزینی هم وقت آزاد شما را پر خواهدکرد و هم در آینده میتواند برای شما درآمدزا باشد. فکر اینکه کار باید حتماً با رشته تحصیلی مناسب باشد، فکر خوبی است، اما گاهی ما ملاحظه می‌کنیم که افراد ر رشته دیگری جز رشته تحصیلی خود درخشش بیشتری داشته اند. اگر از هم اکنون که کودک شما هنوز به شما نیاز جدی دارد، مقدمات کار سالهای آتی خود را زمینه چینی کنید یقیناً دو یا سه سال آینده یک کار سرگرم‌کننده و حتی درآمدزاد خواهیدداشت. در این موارد با همسر خودتان مشورت کنید. چه بسا که او با شناختی که از شما و محیط اطرافتان دارد، کار بهتری برای شما پیشنهاد کند. مثبت عمل کنید، افسوس گذشته را خوردن جز خمودی و افسردگی، نتیجه دیگری برای شما به بار نخواهدآورد. آینده‌ی خوشی را برای شما آرزومندم.

ارسال دیدگاه