بهانه‌هایی از جنس بمب هسته‌ای

مهدی مهدیان: این روزها به نظر می رسد درخارج از کشور بیش از داخل، نگرانی درباره حجاب ایرانی ها مطرح است.طوری که رسانه های خارج نشین که در پخش اخبار وارونه از شرایط داخلی کشور صاحب سبک و تبحر خاصی شده اند، با انتشار مطالب و تصاویر و البته برنامه های مختلف نگرانی خود را حجاب زنان ایرانی ابراز می کنند.

دلواپسی رسانه های ضد انقلاب از حجاب در ایران

در کنار مسائل و سوژه های مختلفی که می تواند دست آویز رسانه های ضد انقلاب شود، بحث حجاب آن هم با تلفظ “حجاب اجباری” در ایران پرونده تمام نشدنی این رسانه ها لقب گرفته است.اعتراض به فعالیت زنان در گشت ارشاد و همچنین اعتراض نسبت به جریمه رانندگان اتومبیل هایی که بی حجاب هستند از جمله اعتراضات این رسانه ها به حکومت جمهوری اسلامی ایران بود و درنهایت دلواپسی خود را از تصویب قانون های پی در پی به منظور مقابله با بدحجابی و البته استفاده ابزاری از زنان در گشت ارشاد، در کشور را اعلام کردند.

اگر چه این رسانه ها اغلب در کشورهایی حضور دارند که حاکمیت آن کشورها ادعا دارند که در امورات داخلی کشورهای دیگر نباید دخالت کرد اما دخالت خودشان در کشورهای دیگر به یک عادت برای آنها تبدیل شده است.

این امر طبیعی به نظر می رسد که در هر کشوری قوانینی با همکاری مردم به تصویب می رسد که اجرای آن در کشورهای لازم الاجراست که در کشور جمهوری اسلامی ایران هم این روند اجرا می شود.

زن هایی که ابزاری برای درآمد می شوند

در ایران با توجه به اغلب اعتقادات حاکم بر مردم، زن جایگاه ویژه و قابل احترامی دارد و همواره سعی بر این است که به این جایگاه توهین نشود، از طرفی با توجه به همین نکته حتی با متخلفین زنی که ارزش های جامعه را زیر پا می گذارند و حجاب خود را رعایت نمی کنند هم احترام گذاشته می شود.

اثبات این ادعا با توجه به ماموریت برخی از زنان در گشت ارشاد به منظور تذکر به زنان بدحجاب، آن هم با احترام زیاد، قابل اثبات است.حرکت ارزنده و ارزشی در کشور که مورد اعتراض رسانه های خارجی قرار گرفته است.

این رسانه ها مدعی شده اند استفاده از زنان برای جلوگیری از بدحجابی در جامعه نوعی استفاده ابزاری از آنهاست!این ادعا زمانی مطرح شده است که عملا زن در اکثر جوامع غربی و بعضا شرقی استفاده ای جز به صورت ابزاری ندارد.

استفاده از زنان خوش اندام در تبلیغات مختلف، استفاده از زن برای فروش هرچه بیشتر فیلم های غیر اخلاقی،از جمله موارد استفاده ابزاری از زنان در جوامع غربی و آمریکا است.آمار و ارقام های عجیب از خشونت جنسی مخصوصا در آمریکا و اروپا و همچنین عدم مسئولیت پذیری مردان نسبت به زنان در این جوامع باعث می شود هرگز شخصی نسبت به ادعاهای رسانه های این جواع نسبت به زنان ایرانی روی خوش نشان ندهد.

برخوردهایی که بوی انسانیت نمی دهد

داده های بدست آمده از جامعه آمریکا نشان می دهد ازسال ۱۹۵۰ میلادی تا کنون، نسبت نوزادان نامشروع  ۱۰ برابر شده و اکنون بیش از ۴۰% از نوزادان آمریکایی مادر خود را نمی شناسند. نسبت فرزندان نامشروع در میان سفیدپوستان آمریکا  از ۲% به ۲۹% و در میان سیاه پوستان از ۱۷% به ۷۲%  رسیده است.

اما این پایان کار نیست و استفاده شدن بدون مرز از زنان آمریکایی در خدمت به ارتش و جنگ های طاقت فرسا از جمله شرایط سختی است که مدعین دموکراسی و حقوق بشر برای زنان جامعه خود فراهم می کنند.به گونه ای که آمار و ارقام تایید شده دولت آمریکا نشانگر آن است که از هر سه زن در ارتش این کشور یکی هدف تجاوز به عنف نظامیان قرار می‌گیرد.

در اروپا هم اوضاع چندان تفاوتی ندارد، تحقیقات صورت گرفته نشان می دهد: ۵۵ درصد زنان اروپایی مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند و برای ۱۸ درصد مزاحمت ایجاد شده و ۴۳ درصد با سوء استفاده روانی مواجه شده‌اند؛ از هر ۱۰ زن ۱ نفر از سن ۱۵ سالگی با خشونت جنسی روبرو شده و از هر ۲۰ زن نیز یک نفر مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است.

ثبت چنین آمارهای تکان دهنده ای نشان می دهد که تفاوت نگاه به زن در ایران و اروپا، آمریکا از زمین تا آسمان است و به همین آمر ادعاهای رسانه های تحت سیطره این کشورها مضحک به نظر می رسد.

در هر صورت چه مضحک باشد چه نباشد آمریکا و غرب این پتانسیل را دارند که در تمام امورات کشورها و مخصوصا کشورهای در حال توسعه ای نظیر ایران دخالت کنند.این مسئله جدا از مسائل اجتماعی در حوزه های دیگری مانند برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران مشهود بوده است که البته به نظر می رسد با رفع همه سوء تفاهم های احتمالی میان ایران و طرف غربی و آمریکایی، پای دخالت های این کشورها به مسائل اجتماعی و فرهنگی ایران هم  باز شود.

بهانه ای به نام حقوق بشر همانند بمب اتمی!

اگرچه این دخالت ها و اظهار نظرها از پیروزی انقلاب تا کنون وجود داشته است اما به نظر می رسد استراتژی غربی و آمریکا این است که به صورت گسترده و عملی به این مسئله ورود کنند به گونه ای که بارها و بارها مسئولان این کشورها به بهانه حقوق بشر در احکام قضائی این کشور ورود کرده اند.

اعتراض به اعدام زنانی که مرتکب قتل شده بودند،از جمله برنامه های دائمی رسانه های ضد انقلاب است و در آخرین موردی که این اتفاق رخ داد، تلاش مسموم رسانه های ضد انقلاب به همراه عوامل پیاده نظام داخلیشان به منظور سیاه جلوه دادن فضای زندگی زنان در ایران به دلیل اعدام ریحانه جباری(زنی که یک مرد را به قتل رساند) بود.که البته این تلاش با سرعت عمل و قاطعیت به موقع قوه قضائیه ناکام ماند.

در چنین شرایطی به نظر می رسد که مسئولین مربوطه در برخورد و مواجهه با این دست اقدامات، باید فضا و شرایط حاکم در ایران را در جامعه جهانی به سمتی سوق دهند، که واقعیت آن را بیان می کند. واقعیتی که شاید با شانتاژ و حمله رسانه ای کشورهای مختلف به خوبی بیان نشود اما می توان حداقل برای بخشی از واقعیت های رخ داده در این کشور تلاش کرد.