خواندنی و دانستنی
اخبار امروز
- امام خامنهای اول فروردین ماه در حرم امام رضا (ع) سخنرانی میکنند
- ۵ تا ۲۰ سال حبس و شلاق در ملاعام در انتظار محتکران اقلام بهداشتی
- هشدار پوتین درباره اقدام نظامی از سوی آمریکا علیه ایران
- پیشروی ۹ کیلومتری ارتش سوریه در شرق حمص
- اوباما رئیس جمهور آمریکا شیعه است
- قتل عام غیرنظامیان سوری توسط جنگندههای روسیه
- تایید صلاحیت اصلاحطلبان و مستقلین ۸ برابر اصولگرایان
- اعتراف بی سابقه عربستان درباره ایران
- قیمت نفت به زیر ۳۰ دلار سقوط کرد
- رنجنامه حسین فدایی منتشر شد : آقای هاشمی! توبه کنید.
- وقوع انفجار در غرب قاهره
- مدیر برنامههای موشکی اسرائیل اخراج شد
- هند به دنبال خرید ۳۶ جنگنده رافائل از فرانسه
- کابل و اسلامآباد برای اقدام علیه گروههای مسلح توافق کردند
- صدور حکم متهمان پرونده بیمارستان خمینی شهر
- آقایی که میگوید کشور باید توسط شورای رهبری اداره شود چه مشکلی با رهبر دارد؟
- تلویزیون بیش از ۳۰هزار دقیقه برنامه انتخاباتی پخش میکند
- وقتی سفیر انگلیس شیرینی میلاد رسول الله(ص) تقسیم میکند!
- افزایش ۲۰ تا ۳۰ نفری مرگ و میر در روزهای آلوده تهران
- پارتی بازی وزارت کشور برای فرزندان آقای هاشمی
- اسیر داعشی ارتباط ترکیه با داعش را فاش کرد
- طرحهای کنگره آمریکا اجرای برجام را هر روز بیشتر تهدید میکند
- توصیه آمریکا به مقامات سعودی درباره ایران
- تحریمهای سنگین کنگره آمریکا علیه سپاه پاسداران
- پرچمدار جدید HTC را ببینید
- اندیشکده واشنگتن: برخلاف وعده روحانی، کاهش تحریمها تأثیر زیادی بر اقتصاد ایران ندارد
- هلاکت علوش تروریست های سوریه را زمین گیر کرد
- ۱۰ چهره مهم غایب در انتخابات مجلس
- کاملترین آمار وحشیگری سعودیها در یمن
- استان هایی که بیشترین و کمترین آمار ازدواج و طلاق را دارند
- کشف جسد یخ زده جوان ایرانی در مرز ترکیه
- آمار تاسف بار مصرف دخانیات در نسل جوان
- دستخط رهبرانقلاب درباره مشایی
- ماجرای نصب پرچم داعش در کرمانشاه چه بود؟
- اظهارات تکاندهنده زن نجات یافته از دست داعش
- نامه مهم دفتر تحکیم وحدت به آیتالله جنتی درباره هاشمی
- ابوبکر البغدادی: با همه جهان میجنگیم
- مایحتاج اولیه زندگی رهبر انقلاب توسط چه کسی تهیه میشود؟
- شعری که از مادر رهبر انقلاب به یادگار ماند
- یک سال فروش اشتباهی چای کوکائین
- داعشیهای بحرین: به دنبال انفجار مسجد شیعیان بودیم
- دلیل سرعت زیاد دولت ایران برای اجرای برجام، انتخابات آتی است
- استعفای دستهجمعی اعضای تحریریه یک روزنامه اصلاحطلب
- شکایت از شبکههای ماهوارهای برای سرقت فیلمهای ایرانی
- مدارس تهران فردا تعطیل نیست/ لغو مسابقات فوتبال
- سرگرمی جالب بن سلمان؛ شرطبندی میلیونی در بازی آمریکایی
- واکنش فاطمه هاشمی به احتمال رد صلاحیتش: خوشحال میشوم!
- عفت مرعشی: یک بار رد صلاحیت شدیم، دیگر برای چه نگران باشیم!
- رویانیان : حزب احمدینژادیها را قبول ندارم
- توضیحات کمالی درباره ادامه خدمت سربازی فوتبالیستها
تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۹/۰۵ زمان : ۱۵:۵۹
آیا پولِ بیشتر ما را راضیتر می کند؟
«وقتی پنجره را باز می کنید، هم هوای تازه وارد اتاق می شود و هم پشه». این جمله ی دنگ ژیائوپینگ، سیاستمدار و رهبر چینی در توصیف خوبی ها و بدی های باز شدن اقتصاد چین است. اغلب مردم رشد اقتصادی و بالا رفتن درآمد ها را نکته ی مثبتی قلمداد می کنند، اما واقعیت […]
«وقتی پنجره را باز می کنید، هم هوای تازه وارد اتاق می شود و هم پشه». این جمله ی دنگ ژیائوپینگ، سیاستمدار و رهبر چینی در توصیف خوبی ها و بدی های باز شدن اقتصاد چین است. اغلب مردم رشد اقتصادی و بالا رفتن درآمد ها را نکته ی مثبتی قلمداد می کنند، اما واقعیت این است که همه ی اینها آسیب های خاص خود را نیز دارند. با مهاجرت جوان ها به شهر ها، خانواده ها از هم می پاشند. آزادسازی بازار کار، امنیت شغلی را پایین می آورد. نابرابری فزاینده نیز می تواند حتی کسانی که از لحاظ اقتصادی رو به پیشرفت هستند را سرخورده کند.
شاید ریچارد ایسترلین را شنیده باشید. او بیش از هر چیز با مقاله ی جنجال برانگیزی که در سال ۱۹۷۴ منتشر کرد شناخته می شود. ایسترلین در این مقاله ادعا کرد درآمد بیشتر، به رضایت بیشتر منجر نمی شود. از آن زمان به بعد، با وجود تمام مزایایی که درآمد بیشتر با خود به ارمغان می آورد، اقتصاددانان به دنبال این هستند که ببینند ثروت بیشتر چه پیامدهای دیگری ممکن است داشته باشد.
جامع ترین پژوهش در این زمینه که در سال ۲۰۱۲ به چاپ رسیده است، طیفی از کشورها را در گذر زمان مد نظر قرار می دهد و اینطور نتیجه می گیرد که میان افزایش درآمد و میزان رضایت رابطه ی مثبتی وجود دارد. اما این رضایت گذرا و گاهاً به قیمت کاهش رضایت دیگران است.
مقاله ی مذکور اشاره ای نمی کند که آیا دقیقاً پول است که به رضایت بیشتر منجر می شود یا رضایت است که به پول بیشتر می انجامد. اندرو اوسوالد، یوجینو پروتو و دنیل سگوری از دانشگاه وارویک ادعا کرده اند رضایتمندی بر پول مقدم است.
هرچه باشد کارمندان افسرده بهره وری کمتری دارند و در نتیجه درآمدشان پایین تر است. به علاوه، درآمد بیشتر و رضایتمندی ممکن است علت واحدی داشته باشند. آنهایی که از شبکه ی گسترده ای از دوستان و آشنایان برخوردارند در زندگی هم رضایت بیشتری دارند و هم احتمال اینکه مشاغل پردرآمد تری برای خود پیدا کنند بیشتر است.
یکی از راه های پاسخ دادن به سؤال هایی از این دست که به رابطه ی علی و معلولی وقایع می پردازند، مراجعه به شواهد سنجش های تصادفی است. قرعه کشی های بخت آزمایی به صورت تصادفی ثروت زیادی در اختیار افراد قرار می دهند و به همین جهت می توانند نقطه ی تمرکز پژوهش قرار بگیرند، اما در اغلب کشور ها نسبت ناچیزی از جمعیت به خرید بلیط بخت آزمایی اقدام می کنند.
رفتار این دسته ممکن است نمونه ی خوبی برای کل مردم نباشد و نتایج پژوهش را دچار تحریف کند. راه حل مسئله برای اقتصاددانان این خواهد بود که خودشان دست به سنجش بزنند و مقادیر هنگفتی پول به صورت تصادفی میان جمعیت تقسیم کنند. شبیه سازی یک قرعه کشی بخت آزمایی در کشور های ثروتمند بسیار هزینه بر است. اما در کشور های فقیر تر همین حالا هم خیلی از بنیاد های خیریه این کار را انجام می دهند.
مرکز اقتصاد رفتاری بوسارا در نایروبی کنیا، روی شرکت کنندگانی از زاغه ها و مناطق روستایی آزمایش می کند. محققان این مرکز نتایج طرحی شبیه بخت آزمایی در مناطق روستایی کنیا را مورد بررسی قرار دادند. این طرح نمونه ای ۵۰۳ نفره از خانوارهای ساکن ۱۲۰ روستا را برای دریافت مبالغی با سقف ۱۵۲۵ دلار انتخاب کرد. متوسط جایزه با ۳۵۷ دلار، برای دو برابر کردن ثروت یک روستانشین معمولی کافی بود.
پژوهشگران رفاه روستائیان مذکور را با استفاده از شیوه های مختلف، قبل و بعد از دریافت این مبلغ مورد سنجش قرار دادند. شیوه های مورد استفاده، پرسشنامه های رضایت، رصد میزان افسردگی و تست سطح هورمون کورتیزول با استفاده از بزاق را شامل می شد (کورتیزول هورمونی است که با اضطراب در ارتباط است).
تحقیق مورد نظر از آنجایی که به تمام جمعیت روستا پول نمی داد، در مورد بالا رفتن ثروت کلی جمعیت به صورت برابر اطلاعاتی به دست نمی دهد، اما نتایج توزیعی رشد اقتصادی را شبیه سازی می کند، چرا که توزیع رشد اقتصادی نیز معمولاً نابرابر است. همان گونه که انتظار می رفت، آنهایی که پول دریافت می کردند، پس از وصول مبلغ مورد نظر، از شانس و اقبال خود رضایت بیشتری نشان می دادند. سطح کورتیزول و میزان بروز افسردگی نیز با افت مواجه می شد.
اما رضایتمندی اکثریتی که پولی دریافت نمی کردند، با شانسی که به همسایه شان رو آورده بود به شدت سقوط می کرد. افت رضایتمندی ناشی از مشاهده ی یک افزایش ۱۰۰ دلاری در ثروت یکی از اطرافیان، از افزایش رضایتی که به واسطه ی اهدای همین مبلغ برای فرد برنده ایجاد می شد بیشتر بود. هرچه مبلغ جایزه بیشتر می شد، نارضایتی اطرافیان نیز اوج بیشتری می گرفت (به نظر می رسید این جایزه، روی سطح کورتیزول یا شیوع افسردگی کسانی که برنده نمی شدند تأثیری نداشت).
هم تلخ کامی و هم شادمانی حاصل از این رخداد غیر منتظره، زودگذر بود. اثرات تغییرات مورد بحث در اوضاع افراد، با عادت کردن آنان به وضعیت جدید از بین می رود (پدیده ای که در میان اقتصاددانان با عنوان «سازگاری التذاذی» شناخته می شود). بزرگ ترین نوسانات در میزان رضایتمندی در میانه ی تبادل این مبلغ رخ می داد.
تمام این پول ظرف حدود شش ماه به برنده منتقل می شد (اگر مثل اتفاقی که برای کشور های در حال توسعه می افتد، انتقال وجه در بازه ی بزرگ تری انجام می شد، نتایج می توانست متفاوت باشد). نکته ی جالب اینجاست که پس از گذشت یک سال از این موضوع، رضایتمندی دریافت کنندگان و کسانی که پولی دریافت نکرده بودند به سطحی نزدیک به همان مقدار اولیه باز می گشت.
از طرف دیگر، افت ثروت به نسبت متوسط ثروت جمعیت، از کلیت این نابرابری برای اکثریت بدشانس آزاردهنده تر بود. شرکت کنندگان در این آزمایش، نسبت به تغییرات شاخص جینی یا همان نابرابری کلی روستای خود اعتنایی نشان نمی دادند. مثلاً روستایی را در نظر بگیرید که در آن یک نفر ثروتمند تر و یک نفر فقیر تر می شود.
نابرابری در این روستا افزایش یافته است اما درآمد متوسط در آن تغییری نداشته است. در آزمایش انجام شده در کنیا، این برای باقی اعضای روستا اهمیتی نداشت. در عوض، شرکت کنندگان خود را با میزان رفاه بقیه (متوسط روستا) مقایسه می کردند.
پژوهش آدا فرری کاربونل با بررسی داده های سطح رضایت از زندگی در آلمان شاید به درک واکنش کنیایی ها کمک کند. او اینطور نتیجه می گیرد که در شیوه ی مقایسه ی خود با دیگران توسط افراد عدم تقارن وجود دارد. این یعنی ما معمولاً به جای ارزیابی موقعیت خود در یک طیف کامل، خود را با کسانی مقایسه می کنیم که بهتر از ما هستند. وقتی شانس دیگران بالا می رود، ما واکنش منفی نشان می دهیم، اما وقتی همین اتفاق در مورد خودمان می افتد، معیار خود را به کسانی که هنوز از خودمان بهتر هستند تغییر می دهیم.
به بیان دیگر، ما هیچگاه راضی نخواهیم شد، چرا که خیلی سریع به داشته های جدید خود عادت می کنیم. شاید دلیل اینکه افراد همیشه به دنبال درآمد بیشتر هستند و اقتصادها همیشه به دنبال رشد، همین باشد.