یک دعوای بی‌خطر با همسر

جر و بحث های زن و شوهری با دعواهای خیابانی فرق دارد بنابراین مکالمه بین افراد هم در دعواهای مختلف فرق می کند و اگر شما با این اصول آشنا نباشید، پایداری زندگی مشترک تان به شدت تهدید می شود. رضا آذریان؛ مشاور خانواده در گفت و گو با «زندگی سلام» در این باره توصیه هایی دارد که در ادامه این مطلب می خوانید.

در زندگی های امروزی که بیشتر ازدواج ها آگاهانه و با عشق به همدیگر، قبول تعهد و احترام زیاد به وجود می آید باز هم با گذر زمان و بروز مسائل مختلف، گاهی این زندگی ها به جدایی و گاهی هم به زندگی مشترکی بدون احساس و عشق به همدیگر منتهی می شود. یکی از مهم ترین دلایل بروز چنین اتفاقی در زندگی زوجین، نداشتن مدیریت جر و بحث ها و دعواهای زن و شوهری است. مهم ترین توصیه این است که زوجین در دعواها و جر و بحث هایشان به دنبال مقصر نباشند بلکه بکوشند سهم خود و دیگری را در حل مسئله مشخص کنند و در این مورد انعطاف پذیر و واقع گرا باشند.

هیچ وقت نباید زن و شوهر با هم قول و قرار بگذارند که« بیا هیچ وقت با هم دعوا نکنیم! »مگر می شود؟! زن و مرد در یک رابطه زناشویی باید این را بدانند که دعوا و مشاجره وجود دارد فقط باید رفتار درست در این مواقع را بشناسند! در غیر این صورت این درگیری وسعت پیدا می کند و حل هم نمی شود و فضای غمگینی در سطح خانواده ایجاد می شود و در پی آن خانواده دچار مشکلات عدیده ای می شود.در گام اول قانون اول را بپذیرید که هیچ فردی تمام رفتارهایش ناپسند نیست. همین نکته باعث می شود تا خوبی های طرف مقابل تان را هم ببینید و راحت تر بتوانید دعواها را مدیریت کنید.

یکی از قوانین جر و بحث های زندگی مشترک، این است که به خانواده های هم توهین نکنید. زن و مرد با هم محرم هستند، این محرمیت معنای عمیقی دارد. این محرمیت است که باعث می شود همسر شما از اسرار خودش و خانواده اش به شما بگوید. پس حواستان باشد این اسرار در دعوا به ابزاری برای گروکشی تبدیل نشود. چیزی را که ربطی به موضوع دعوا ندارد صرفا به خاطر این که کم نیاورید، مطرح نکنید! زمانی که همسران در رابطه با خانواده شان با هم صحبت می کنند، یعنی همدیگر را محرم اسرار می دانند. پس در اوج درگیری وقتی حرفی برای گفتن پیدا نمی کنید به نقطه ضعف های طرف مقابل متوسل نشوید. این موضوع باعث می شود در اوج دعوا، همسرتان دو بار ضربه بخورد؛ یک بار به خاطر دعوا و بار دیگر به خاطر یادآوری موضوعی که نباید بیان می شد. در چنین شرایطی همسر شما فکر می کند آنقدرها هم که فکر می کرد شما محرم اسرارش نیستید.

استفاده از عباراتی مانند «تو همیشه» یا «تو هیچ وقت این کار را برای من انجام ندادی» و … در جر و بحث های زن و شوهری ممنوع است. به یاد داشته باشید خشم حتی در اوج هم باید نگهبان داشته باشد. قرار نیست اعتراض نکنید؛ اما صداقت را فراموش نکنید. بعضی وقت ها کافی است یک لیوان آب برای طرف مقابل بریزید و دستش بدهید تا دعوا خاتمه یابد. احترام ها در هر شرایطی حتی در اوج دعوا هم باید حفظ شود.

قرار نیست اصول مدیریت دعوا و مشاجره را از همان روز اول ازدواج یاد بگیرید. به طور طبیعی بعد از گذشت مدت زمانی از ازدواج به یک سری قوانین دعوا متناسب با سبک زندگی خودتان دست پیدا می کنید؛ بنابراین کمی صبور باشید.

فراتر از مهارت حل مسئله که یادگیری اش از نان شب واجب تر است، این است که زوج ها مهارت درگیری و دعوا را بلد باشند. در اوج درگیری هم باید حواستان به این موضوع باشد که با چه فردی دعوا می کنید. بعضی ها مشکل «غریب پنداری» دارند؛ یعنی یادشان می رود فرد مقابل، همسرشان است؛ بنابراین دوست دارند همسرشان را طوری مغلوب کنند که همیشه خودشان برنده دعوا باشند! چشم های تان را نبندید و بگویید من وقتی دعوا می کنم متوجه هیچ چیزی نمی شوم. در دعواها خودتان را این گونه تصور نکنید که کنترل تان دست خودتان نیست.

همه اعضای خانواده قبل و بعد از جر و بحث باید مثل قبل در کنار هم باشند و به وظایف شان عمل کنند یعنی مرد خانه باید خریدها را انجام دهد و زن خانه باید غذا را آماده کند. شما در اوج درگیری نباید اجازه دهید ریزترین پیوندها قطع شود. غذا را باید با هم بخورید. فقط بعد از دعوا چند ساعتی از هم فاصله بگیرید و با خودتان کنار بیایید تا فشار روانی کمتر شود. سپس با هم مکالمه کنید و مثل قبل به زندگی ادامه دهید. اگر زن یا شوهر خطایی کرده، باید طرف مقابل فقط همان بعد خطاکارش را درنظر بگیرد و کل زندگی اش را زیر سوال نبرد. صحبت کردن و ادامه رابطه در حین قهر و دعوا قرار نیست با روی خوش و گشاده باشد. شاید با اخم به هم سلام کنید؛ اما حتما به هم سلام بکنید. نگذارید نخ امتداد رابطه قطع شود چون اگر این نخ قطع شود، احیای رابطه سخت می شود. به قهر کردن عادت نکنید و مدام به عنوان ابزاری برای قدرت نمایی از آن استفاده نکنید.

لطفا این باور اشتباه را از ذهن تان پاک کنید که اگر زن یا شوهری برای آشتی پیش قدم شود، خودش را کوچک می کند و بازنده است چراکه این برداشت کاملا اشتباهی است. این را بدانید که گاهی کوتاه آمدن پاداش هم دارد و ابدا نشانه ضعف نیست. فارغ از این که گاهی همین دعواهای به ظاهر کوچک اگر حل نشود به جدایی هایی جبران ناپذیر منجر می شود.