چرا هنگام فاتحه‌خواندن دست روی قبر می‌گذاریم؟

با رجوع به روایات ائمه اطهار(ع) درمیابیم که دست گذاشتن روی قبر مجوز شرعی دارد: امام رضا(ع) می فرمایند: شخصی که به زیارت قبور می رود لازم است رو به قبله نشسته و دست روی قبر بگذارد و هر چیزی که اراده کرده بخواند مگر این که فرد زیارت شده معصوم باشد در این صورت رو به قبر و پشت به قبله می نشیند.(الهدایه،‌ص ۲۸٫ بحارالانوار، جلد ۸۲، ص ۱۶۹٫)
و در کامل الزیارات وارد شده است: امام رضا(ع) می فرمایند: هر کسی کنار قبر برادر دینی اش بیاید و دستش را روی قبر بگذارد و هفت مرتبه سوره قدر را بخواند چنین کسی روز قیامت از وحشت صحنه محشر در امان خواهد بود.(کامل الزیارات، ص ۵۳۹٫) 
در روایت دیگری می فرمایند: هرگاه قبر مؤمنی زیارت کردی روبه قبله بشین و دستهایت را روی قبر بگذار و این دعا را بخوان خداوندا به غربت فردی که از دنیا رفته رحم کن و تنهائی او را به وصل تبدیل ساز و وحشت و خوف او را از بین ببر و در رحمت و رضوان خویش قرارش ده و جزء افرادی که به آنها علاقه داشت و عشق می ورزید قرارش ده.(موسوعه الادعیه، الجزء الرابع، الصحیفه الصادقیه، ص ۱۰۴٫)
در جای دیگر شخصی از امام صادق ـ علیه السلام ـ سؤال می نماید چگونه دستم را روی قبر بگذارم امام اشاره به زمین کرده و دست روی قبر گذاشتند در حالی که رو به قبله نشسته بودند و عملاً کیفیت آن را آموزش دادند.(بحارالانوار، جلد ۱۰۲، ص ۲۹۵٫منبع: تصرف و تلخیص از نرم افزار پاسخگویی به شبهات)
اما علاوه بر موارد مذکور در روایات، در میان عرف نیز سنت هایی وجود دارد. یکی از این سنت ها زدن سنگ به قبر است که گاه با این دلیل همراه است که مرده صدایمان را بشنود که با توجه به جستجوهای انجام شده در کتاب های حدیثی، روایتی در تأیید این کار یافت نشد.