چرا ازدواج را جدی نمی‌گيريد؟

هرچقدر سن افزايش يابد ميزان علاقه به تشكيل خانواده كاهش مي يابد.!!!!
درجامعه ما، ازدواج يك موضوع سرنوشت ساز است و سهل انگاري و اشتباه در آن جبران ناپذير است. در زمينه ازدواج و نحوه انتخاب همسر مسايل خاصي وجود دارد:

ـ بعضي از جوانان قبل از كسب آمادگي فكري، احساسي و رفتاري و بدون خودشناسي، اقدام به انتخاب همسر مي كنند!

ـ گروهي از افراد براساس معيارهاي كلي و مبهم مثل صداقت، تفاهم، علاقه، همفكري و … ازدواج مي كنند و با روشهاي منطقي براي تشخيص همسر متناسب و همشأن خودشان آشنايي ندارند!

ـ تعدادي از افراد شايسته ـ بدون امكان دسترسي به گزينه هاي مناسبتر ـ اجباراً فردي را انتخاب مي كنند كه در دسترس آنها قرار دارد!
ـ بسياري از جوانان و خانواده هاي منطقي، با اينكه تاييد مي كنند دختر و پسر، قبل از تصميم گيري و دادن جواب مثبت و يا منفي،بايد شناخت كافي از اخلاق، رفتار و شخصيت يكديگر بدست آورند، ولي در اين مورد به روش هاي مطلوبي كه بدون ايجاد خدشه در معيارهاي اخلاقي، شرعي و خانوادگي، بتواند به فرزندان آنها در شناخت خود و همسر آينده شان كمك نمايند، دسترسي ندارند!

ـ گاهي نيز اختلاف نظر بين والدين و فرزندان و تفاوت خواسته هاي هر كدام، باعث تاخير در ازدواج، لجبازي، بي اهميتي و يا انتخاب هاي تحميلي و ازدواج هاي بدفرجام مي گردد!

راه حل چيست؟ :
ازدواج مهمترين رويداد زندگي است، پس بايد با كسب آمادگي ها و آگاهي هاي لازم، كاري كرد كه بهترين نتايج را داشته باشد. لذا با توجه به شرایط فرهنگي و اجتماعي و ضرورت ها و واقعيت هاي جامعه امروز در زمينه رشد طلاق در مقايسه با ازدواج و همچنين بهم خوردن تعادل جمعيت دختران و پسران مجرد موارد زير انجام شود بايد همياري و همكاري خانواده ها و نهادهاي اجتماعي بخصوص مراكز مشاوره ازدواج به موارد زيربيشترتوجه شود.

۱ـ تشويق ازدواج آگاهانه با استفاده از اصول بهداشت رواني و رعايت مسايل شرعي، همراه با حفظ منزلت خانواده ها و توجه به خواسته هاي جوانان.

۲ـ افزايش شانس ازدواج افراد مجرد و معرفي گزينه هاي مناسب براساس روش همسان گزيني.

۳ـ آموزش نحوه تشخيص همسر مناسب هر فرد بر مبناي روش هاي علمي و شرايط فرهنگي و اجتماعي ايران اسلامي امروز.

۴ـ تعيين ميزان تفاهم و تناسب اخلاقي، رفتاري و شخصيتي طرفين در زمان انتخاب و ازدواج.

۵ـ افزايش شناخت دختران و پسران از يكديگر براي ازدواج موفق و پايدار.

۶ـ پيش بيني زمينه مشكلات زندگي مشترك با فرد موردنظر و اطلاع از راه حل ها.

۷ـ ارائه آموزش هاي موردنياز زوج هاي جوان (مهارت هاي حل مسئله، روش هاي تغيير رفتار و تغيير شناخت، ارتباط موثر) و افزايش تفاهم در سال هاي اوليه.