پارک ملی گلستان را بیشتر بشناسید

مرتضی اسلامی دهکردی

طبیعت زیباست و انسان زیباپسند. همه ما همواره در خیالمان به دنبال طبیعتی منحصربه فرد می‌گردیم. خود من مثلاً جای مورد علاقه ام جنگلی است ردرخت که آبشاری دارد و آب و هوایش معتدل ولی با کمی رطوبت است. درختچه زارها، درختان سوزنی برگ و مرتع‌های کوهستانی هم کمی آنطرف‌تر از جنگل قرار دارد. باران می‌بارد و گیاهان مختلفی می‌رویند. پلنگی به ماه چنگ می‌اندازد و گرگ زوزه می‌کشد. خرس و سمور و گربه و قوچ و میش هم که جای خود دارند. آهو داشت از یادم می‌رفت. گوشه ای هم آهوها زندگی می‌کنند. انواع گوزن از مرال تا شوکا روی زمین می‌دوند و در آسمان عقاب طلایی و شاهین و هما و جغد در پروازند. و انواع گل‌ها و گیاهان از زمین می‌روید.

حالا من این طبیعت آرمانی را کجا می‌توانم پیدا کنم؟ شاید خیلی هم دور نباشد. شاید نشود رفت در آنجا زندگی کرد اما می‌شود سری به آنجا زد. اما کجا؟

جایی بین شهرستان گنبد قابوس و بجنورد. پارک ملی گلستان.

آنجا نه یک جنگل، بلکه جنگلها دارد. رودی دارد به نام دوغ و آبشاری.

۶۹ گونه پستاندار د رآن نفس می‌کشند. پلنگ دارد و پلنگش از تشیه تغذیه می‌کند. گرگ و سمور جنگلی و شنگ و گربه پالاس و خرس و قوچ و میش اوریال و مرال و شوکا و گراز و گربه وحشی و عقاب طلایی و شاهین و هما و جغد خالدار و قرقاول و مار شاخدار و مار زنگی با هم زندگی می‌کنند و از زمین جام زرین گلستان، ممرز، پامچال، گل گاوزبان، گل سنبل طوسی، لاله سرنگون، زعفران، و زنبق پروانه ای می‌روید. خلاصه بهشتی است.

حیف که بعضی از انسانها تا وقت گیر می‌آورند شروع می‌کنند به قتل عام وحوش و لگدمال گیاهان.

بیاییم دست کم ما از آن دسته آدمها نباشیم. ما زیباپسندیم و طبیعت زیبا را دوست داریم.