قتل شوهر خواهر توسط پسر نوجوان

امیر پسربچه‌ای ۹ ساله بود که پس از مرگ مادرشان تنها مونس و پناه دلتنگی‌هایش مژگان شده بود. او خواهری مهربان و دلسوز بود که…

وقتی خواستگار مژگان همراه خانواده‌اش خانه آنها را ترک کردند دختر جوان بلافاصله به اتاق برادر کوچکش رفت. امیر پسربچه‌ای ۹ ساله بود که پس از مرگ مادرشان تنها مونس و پناه دلتنگی‌هایش مژگان شده بود. او خواهری مهربان و دلسوز بود که از سه سال قبل و بعد از فوت مادر تمام محبت و توجه‌اش را صرف پدر و برادر کوچکش کرده بود.

به همین خاطر هر بار صحبت از ازدواج و آمدن خواستگار می شد امیر بی قراری و لجبازی می کرد. مژگان در اتاق را که باز کرد برادرش را با چشمانی اشکبار گوشه اتاق دید. دختر جوان با دیدن این صحنه دلش آتش گرفت و او را بغل کرد و صورتش را بوسید و پرسید: چرا گریه می کنی چی شده عزیزم، از چی ناراحتی؟ امیر که هنوز بغض داشت، گفت: می خواهی شوهر کنی؟ باز هم خواستگار آمده بود؟ اگر تو از این خانه بری من چه کار کنم؟ مطمئنم اگر تو از اینجا بری من در امتحاناتم رد می شم. چون دیگر کسی نیست به من دیکته بگه و ریاضی یادم بده!

مژگان که باشنیدن حرف های برادرش حسابی غمگین شده بود بی اختیار به گریه افتاد. پدرشان مردی آرام، اهل کار و زندگی بود که پس از مرگ همسرش کم حرف تر شده و زیاد هم اهل رفت و آمد نبود. او و دو فرزندش زندگی آرامی داشتند تا این که پای خواستگارها به خانه شان باز شد. مژگان دختری زیبا و درسخوان بود. اما پس از مرگ مادر قید ادامه تحصیل را زده و خانه داری می کرد. امیر آخرین بار که برای خواهرش خواستگار آمده بود با توهین و پرخاش و رفتارهای کودکانه مهمان ها را رنجاند و آنها را از خانه رانده بود.

یک هفته پس از این خواستگاری، مادر سعید، با آقای ستوده ـ پدر مژگان ـ تماس گرفت و با اصرار فراوان خواهان دریافت پاسخ مثبت شد. در این میان پدر عروس که از شرایط خواستگار بدش نیامده بود، گفت: «من که حرفی ندارم اما باید نظر دخترم را هم بدانیم. اوست که می خواهد زندگی کند و باید تصمیم نهایی را بگیرد.»

مرد میانسال شب هنگام که به خانه آمد بعد از صحبت با دخترش از او خواست تصمیمش را بگیرد. مژگان که ته دلش ناراضی بود گفت: «من بیشتر نگران شما و امیر هستم. می دانم این بچه بعد از عروسی و رفتن من حسابی غصه می خورد. می ترسم افسرده شود و درس هایش را نخواند. اما اگر سعید قول بدهد نزدیکی خانه شما، برایم خانه بگیرد و هر وقت خواستم اجازه داشته باشم به خانه شما بیایم به این وصلت راضی می شوم، وگرنه قبول نخواهم کرد.»

به این ترتیب وقتی شرایط عروس خانم از سوی خواستگار پذیرفته شد، مقدمات برگزاری مراسم عقد و عروسی به سرعت آماده شد و چند ماه بعد آنها زندگی مشترکشان را آغاز کردند. اما شرایط زندگی برای پسر کوچولو بسیار سخت و دشوار بود. او نخستین شبی را که بدون خواهرش سپری کرد هیچگاه فراموش نکرد. آن شب خیلی گریه کرد و تا صبح کنار پدرش نشست. در این میان مژگان سعی می کرد پدر و برادر کوچکش را تنها نگذارد اما وقتی باردار شد و نخستین فرزندش به دنیا آمد آن قدر سرگرمی و کار پیدا کرد که وقت هم کم می آورد. سال ها می گذشت و امیر با تمام سختی ها، کم کم به نوجوانی رسید اما هنوز هم از علاقه و وابستگی اش به مژگان کم نشده بود. به همین خاطر روزهایی که مژگان فرصت آمدن به خانه پدر را نداشت او به خانه خواهرش می رفت و با خواهرزاده کوچولویش بازی می کرد. اما یک روز که سرزده به خانه آنها رفت با صحنه ای روبه رو شد که حسابی برآشفت. خواهرش را با سر و صورتی زخمی و چشمانی گریان دید. سینا، خواهرزاده اش نیز گوشه اتاق گریه می کرد. امیر در حالی که نمی دانست چه اتفاقی افتاده با مشاهده وسایل شکسته و به هم ریختگی خانه با عجله خودش را به مژگان رساند و او را سوال پیچ کرد. زن جوان وقتی صورت رنگ پریده و هراسان برادرش را دید دستی بر سر او کشید و گفت: چیزی نیست، سرم گیج رفت خوردم زمین. سینا هم ترسیده، برو او را بغل کن تا آرام شود. اما امیر که می دانست اتفاق ناگواری افتاده با این جواب، آرام نگرفت.

شب که به خانه رفت درباره آنچه دیده بود با پدرش حرف زد. اما پدر به نصیحت پسرش پرداخت و گفت: «پسرم، آنها زن و شوهر هستند و مسائل خصوصی شان به ما ربطی ندارد. خواهرت اگر صلاح بداند خودش موضوع را برایم تعریف خواهد کرد.» اما امیر که بهتر از دیگران خواهرش را می شناخت، می دانست او حاضر است تمام مشکلات و سختی ها را به جان بخرد اما حرفی به زبان نیاورد که باعث ناراحتی خانواده اش شود.

حدود هفت سال از عروسی مژگان گذشته بود اما دیگر هیچ چیز مثل روزهای اول زندگی مشترکشان نبود. زندگی زن جوان در نگهداری از پسرش سینا، پدر و برادرش خلاصه می شد و سعید نیز بیشتر وقت ها را با کار و تفریح در کنار دوستانش می گذراند. با این حال مژگان هنوز هم از مشکلات و اختلاف هایش با شوهرش حرفی به میان نیاورده بود. اما مشکلات آن قدر آشکار بود که دیگر نیازی به گفتن نداشت. سرانجام یک شب سرد زمستانی او در حالی که دست پسر کوچکش را در دست داشت راهی خانه پدر شد و دیگر به خانه شوهر بازنگشت. امیر از این که ناراحتی و غم و غصه خواهرش را می دید حسابی به هم ریخته و به فکر راه چاره ای بود تا او را از این مخمصه نجات دهد. پسر نوجوان یک روز بدون اطلاع پدر و خواهرش به دیدن سعید رفت. او که بشدت عصبی بود از شوهرخواهرش خواست به خاطر رفتار اشتباهش از مژگان عذرخواهی کند اما سعید بی توجه به حرف های امیر گفت: «خواهرت خودش قهر کرده، خودش هم باید برگردد اگر هم نیاد مهم نیست، من پسرم را ازش می گیرم و او هم تا آخر عمرش پیش شما بماند، دیگر علاقه ای به دیدنش ندارم.»

امیر از این رفتار سعید ناراحت شد و در حالی که صدایش را بلند کرده بود شروع به تهدید کرد، اما ناگهان سیلی محکمی به صورتش نواخته شد. بعد هم سعید با عصبانیت گفت: «مسائل و مشکلات خصوصی زندگی خواهرت به تو هیچ ربطی ندارد.» اما همین جمله کافی بود تا پسر کله شق و مغرور با سعید درگیر شود و در یک لحظه با پایه مجسمه ای که روی میز بود ضربه ای به سر شوهرخواهرش کوبید. وقتی صدای فریاد سعید بلند شد و غرق در خون روی زمین افتاد پسرک پا به فرار گذاشت. آن شب مژگان و پدرش از غیبت ناگهانی امیر سردرگم بودند. به هر جا که فکر می کردند سر زده و تماس گرفتند اما خبری از او نبود. دو روز گذشت. پدر و دختر بشدت کلافه و نگران بودند سرانجام حضور کارآگاهان پلیس آگاهی که برای دستگیری امیر به خانه آنها رفته بودند گره این معما را گشود. کارآگاهان در حالی که خبر از قتل سعید می دادند از مژگان خواستند تا برای پاره ای توضیحات همراهشان به اداره آگاهی برود. مژگان که از شنیدن خبر قتل همسرش شوکه شده بود، گفت: «من از این ماجرا خبر نداشتم. ما با هم اختلاف داشتیم و من چند روزی بود که به خانه پدرم آمده بودم» در ادامه بازجویی ها زن جوان دریافت که برادرش دو روز قبل به محل کار سعید رفته و پس از قتل وی از محل گریخته است. به این ترتیب تلاش برای دستگیری امیر آغاز شد و سرانجام چند روز بعد وی در یکی از شهرهای اطراف تهران به دام افتاد. او بلافاصله لب به اعتراف گشود. مژگان که از شنیدن اعتراف های برادرش شوکه بود وقتی حرف های او را در دادگاه شنید بر خودش لعنت فرستاد که چرا باعث شده برادر کوچکش به چنین مخمصه ای بیفتد. قاضی دادگاه اطفال پس از محاکمه، پسر نوجوان را به قصاص ـ اعدام ـ محکوم کرد اما از آنجا که متهم به سن قانونی نرسیده بود او را به زندان بازگرداند. مژگان تمام تلاش خود را به کار بست تا شاید بتواند رضایت پدر و مادر همسرش را جلب کند اما آنها تنها یک خواسته داشتند: قصاص.

روزها، شب ها و لحظه های پرالتهاب و کشنده به سرعت سپری شد تا این که روز اجرای حکم فرارسید. سحرگاه یک روز سرد زمستانی امیر با رنگ و روی پریده در حالی که پاهایش توان راه رفتن نداشت به حیاط زندان منتقل شد. نفس های پسر جوان با مشاهده چوبه دار در سینه حبس شد. نه چشمانش جایی را می دید و نه گوش هایش صدایی می شنید. سردی طناب دار را که دور گردنش احساس کرد بی اختیار پاهایش سست شد.

چشمانش را بست و منتظر ماند. لحظات بسختی می گذشت، به همین خاطر نمی توانست به چیزی فکر کند. انتظار سختی بود اما دقایقی بعد…

وقتی طناب دار از گردن امیر باز شد پدر سعید آرام با دست به شانه او زد و گفت: تو را به خاطر نوه ام بخشیدم تا یاد بگیرد باارزش ترین سرمایه زندگی آدم ها گذشت است.

نگاه کارشناس

قتل های خانوادگی چرا؟

دکتر فریبا همتی / روان شناس: براساس آمار، قتل های خانوادگی یک سوم قتل های کشور را به خود اختصاص داده است، قتل هایی که با انگیزه های متفاوت رخ می دهد و خانواده هایی را عزادار می کند. قاتلان خانوادگی پس از قتل از کرده خود ابراز پشیمانی می کنند، اما دیگر دیر است و آنها در تصمیم لحظه ای دست به این جنایت زده اند. این گونه قتل ها از نظر انگیزه و علل، به دو دسته تقسیم می شود؛ دسته اول قتل های اتفاقی که در پی خشونت موجود در خانواده ها به وجود می آید و در بسیاری اوقات یک درگیری ساده بدون هیچ انگیزه به قتل منجر می شود و متهم هیچ گاه حتی به فکرش هم نمی رسد این درگیری ممکن است به قتل منتهی شود. در این قبیل درگیری ها آلت قتاله معمولا همان وسایل خانه همچون چاقو و قیچی و اجسام قابل پرتاب است. در دسته دوم هم با قتل هایی مواجه هستیم که با طرح نقشه قبلی و با انگیزه های روشن به مرحله اجرا می رسد. قتل های خانوادگی نظیر همسرکشی یا فرزندکشی ارتباط مستقیمی با عوامل محیط و شرایط جامعه دارد. مساله مهمی که در ارتباط با قتل های خانوادگی وجود دارد بحث خیانت، نداشتن درک متقابل و حس تعصب و دفاع از حریم خانواده است. که در این پرونده می بینیم پسری نوجوان که بشدت نسبت به خواهرش تعصب و علاقه دارد وقتی درمی یابد شوهر او باعث عذاب و ناراحتی اش شده بدون لحظه ای فکر، عجولانه و غیرمنطقی دست به عملی می زند که جز پشیمانی نتیجه ای ندارد.

اگر خواهر این پسر با حرف هایش باعث تحریک احساسات او نمی شد و پدر خانواده با درایت بیشتری به حل و فصل این اختلاف می پرداخت به طور قطع شاهد بروز این جنایت نبودیم.

.

منبع : جام نیوز