عملی که ویران کننده ایمان است!

امام باقر (ع)می فرمایند که على بن الحسین (ع) به فرزندانش مى ‏فرمود:
از دروغ بپرهیزید، چه کوچک باشد و چه بزرگ، جدى باشد یا شوخى، زیرا چون کسى دروغ کوچکى گفت، به دروغ بزرگ دلیر مى‏ شود.
آیا ندانید که رسول خدا (ص) فرمود: بنده پیوسته راست گوید تا خدا او را صدّیق نویسد و بسا بنده ‏اى که پیوسته دروغ گوید تا خدا او را کذّاب نویسد.
امام صادق (ع) فرمود:
به راستى خدا براى شرّ و بدى قفل‏ها مقرر کرده و کلیدهاى آنها را شراب مقرر ساخته، و دروغ بدتر از شراب است.
امام صادق (ع) فرمود:
به راستى، دروغ ویران‏کننده ایمان است.
از امام صادق (ع)، فرمود:
دروغ بر خدا و رسولش از گناهان کبیره است.
از امام باقر (ع)، فرمود:
نخست کسى که دروغگو را تکذیب کنند خدا عزوجل است، و سپس دو فرشته‏ اى که با اویند، سپس خود هم مى‏ داند که‏ دروغگو است.
از عمر بن یزید که شنیدم امام صادق (ع) مى‏ فرمود:
راستى کذّاب با بیّنه هلاک شود، و پیروانش به وسیله اشتباه هلاک شوند.
از ابى بصیر شنیدم که آن حضرت مى‏ فرمود:
راستى! یک دروغ، روزه دار را روزه خوار کند، گفتم: کدام ماها هستیم که یک دروغ نگوئیم؟ فرمود: چنان نیست که تو فهمیدى، همانا مقصود، دروغ بستن به خدا و رسول خدا (ص) و ائمه (ع) است.
امیر المؤمنین علی (ع) فرمود:
براى مؤمن شایسته است که از برادرى و رفاقت کذّاب، کناره کند، زیرا که او دروغگوید تا آنجا که راستش هم باور نشود.

پی نوشت:
أصول الکافی / ترجمه کمره ‏اى، ج‏۵، ص: ۲۹۱
منبع : افکار