جنجال مجری معروف در شبکه های اجتماعی

همزان با افزایش افتتاح سایت های خبری و رشد قارچ گونه استفاده از شبکه های اجتماعی، بسیاری از مسئولان سایت ها به دنبال جذب مخاطب بیشتر و افزایش جایگاه خود هستند.

طبیعتا چنین مهمی اتفاق نمی افتد مگر با مخابره اخبار جذاب و یا تحلیل متفاوت اخبار برای مخاطب.اما بسیاری از سایت ها در عصر ارتباطات به دنبال آن هستند تا یک شبه کلیک های مردم را دریافت کنند و ره صد ساله را طی کنند.این اتفاق اگرچه با توجه به ذائقه مردم و علاقه آنها به این نوع اخبار، در مقطعی کوتاه از یک سال رخ می دهد اما تجربه نشان داده است که این اتفاق پایدار نخواهد بود.

به خاطر یک مشت کلیک!

مطالب بی محتوا و یا مطالبی که ارائه و یا عدم ارائه آن به مخاطب تفاوتی ندارد، با تیترهای ویترینی و به ظاهر جذاب مخاطب را به درون خبر می کشاند و بعد از یک بررسی ساده مخاطب متوجه می شود که تیتر خبر با محتوای آن ۱۸۰ درجه متفاوت است.

بی اخلاقی برخی از رسانه های کاسب کلیک که مشهود است اما به راستی چه علتی سبب می شود که مخاطبانی که بارها گول تیترهای زرد و رنگارنگ این رسانه ها را خورده اند مجددا به اخبار این رسانه ها روی بیاورند؟ پاسخ مشخص است ذائقه اکثر مردم و رویای بدون انتهای آنها به منظور دسترسی به اخبار زرد.این چرخه با حمایت مسئولین و عدم جلوگیری آنها از پدید آمدن سایت های بدون محتوا تکمیل می شود.

از طرفی دیگر استفاده بیش از حد برخی افراد از شبکه های اجتماعی و انتشار مطالبی همانند سایت های زرد سبب شده است که آتش چنین اخباری در جامعه شعله ورتر شود.

شبکه های اجتماعی عامل اصلی رواج اخبار زرد

در گذشته ای نه چندان دور که شبکه های اجتماعی و سایت های شخصی به گستردگی الان نبود، حداقل بسیاری از حرف ها و دردل های بازیگران و هنرمندان که مورد توجه برخی از مردم هستند، توسط خودشان قدرت انتشار نداشت و بعضا با پیگیری رسانه ها مطرح می شد اما اکنون شاهد این هستیم که جزئی ترین اخبار این بازیگران توسط خودشان در صفحه های شخصیشان منتتشر می شود.

اخیرا هم که اخبار ریز ازدواج، دعوای زن و شوهری و طلاق و ازدواج مجدد و دعواهای همسران جدا شده در شبکه های شخصی مجریان و بازیگران منتشر شده و رسانه ها هم با بازنشر آن به دنبال کلیک های مقطعی خود هستند.

به نظر می رسد دیگر نمی توان مدعی بود که مردم در زندگی هنرمندان سرک می کشند و دوران این ادعاها گذشته است چرا که اکنون خود هنرمندان و مجریان و یا وابستگان به این افراد، خوراک خوبی به مردم می دهند تا در جریان لحظه به لحظه زندگی آنها قرار بگیرند.

صفحه شخصی برای افشاگری های خصوصی

آسیب های اجتماعی که با پرداختن به اخبار بیهوده به جامعه وارد می شود

پرداختن به چنین مسائل بی اهمیتی جدا از تلف شدن بیهوده وقت مردم آسیب بزرگتر و جدی تری به اجتماع وارد می کند و آن قبح شکنی درباره مسئله بدترین حلال خداوند یعنی طلاق است.اگر چه در گذشته های نسبتا دور عروس با لباس سفید به خانه شوهر می رفت و با لباس سفید هم برای همیشه از دنیا سفر می کرد اما اکنون شاهد قبح شکنی در باره این مسئله هستیم و افراد به راحتی در صفحه های اجتماعی، با آب و تاب فراوان طلاق خود و همسرشان را علنی کرده و بعد هم ازدواج مجدد را اعلام می کنند و نکته تامل برانگیزتر اینکه همسر جدیدشان هم سرگذشتی مشابه همسر خود را مرور می کنند و مردم از جزئی ترین اخبار مطلع می کنند.

حیازدایی از اخبار ازدواج و طلاق مسئله دار توسط مجریان و هنرمندان

از مصادیق بارز چنین تحرکاتی می توان به مطالب قبح شکنانه “آ.ن” مجری سابق صدا و سیما اشاره کرد.که به نظر می رسد بر خلاف ادعاهای بسیاری از مجریان و هنرمندان مبنی بر دخالت مردم در زندگی شخصی آنها، یکطرفه نیست و خودشان هم علاقه دارند دستی بر آتش دانستنی های مردم داشته باشند.

این روزها جامعه ایرانی با توجه به هیاهوی اخبار شبکه های اجتماعی که متاسفانه اکثر مردم غرق آن شده اند، چندان فضای سالمی را تجربه نمی کند، قبح شکنی های مختلف در اجتماع و مهمتر از آن حیازدایی از اطلاع رسانی آن می تواند شرایط نگران کننده ای را در جامعه رقم بزند که به نظر می رسد با توجه به فضای موجود رقم زده است.

همه مقصرند!

با مقایسه ای گذرا از شرایط امروز نسبت به گذشته ای نه چندان دور که خبری از شبکه های اجتماعی نبود می توان این شرایط را بهتر درک کرد.اگر چه قطعا نباید همه مشکلات و تقصیرها را گردن شبکه های اجتماعی انداخت چرا که تک تک مسئولان فرهنگی مربوطه و مردم و البته هنرمندان در به وجود آمدن چنین شرایطی مسئول هستند و نقش دارند.

اگر چه گذر زمان می تواند سبب روشنگری وتغییر اذهان عمومی درباب مسائل مختلف شود ولی تغییری که زیرساخت حداقل اعتقادات یک جامعه را دگرگون کند نمی تواند قابل تحمل باشد و بتوان از آن بدون تامل گذشت، اما متاسفانه جامعه امروزی ما با سرعت بالایی به سمت چنین شرایطی است که می توان با بررسی و آسیب شناسی های مسائل این چنینی جلوی آن را گرفت و یا حداقل از سرعت آن کاست.