تنها سرگرمی مادرم مطالعه کتابهای پس از مرگ است

سؤال :

سال قبل برادرم را در یک سانحه رانندگی از دست دادم. از آن پس بسیار عصبی و لجباز شده ام و با کمترین تحریک آرامشم را از دست می‌دهم. مادرم نیز افسرده و بی حوصله شده و بقیه اعضای خانواده نیز شرایط بهتری ندارند. مادرم خودش را خانه نشین کرده است و در بیرون خانه همراه با نیست و در نتیجه ما نیز لذتی از برنامه های خارج از خانه نمی‌بریم و همواره نگران وضعیت او هستیم. زندگی برای خانواده سرد و بی‌روح و کسل کننده شده است. او مرا درک نمی‌کند و به دلیل نوعی لجبازی بر نظر و رأی خودش پافشاری می‌کند. تنها سرگرمی‌اش مطالعه کتابهای درمورد مرگ و دنیای بعد از مرگ است.

د . ز ۱۹ ساله از کازرون

جواب :

تعلم ناشی از فوت یک عضو از خانواده طبعاً برای مدتی اعضای بازمانده را گرفتار غم و اندوه می‌کند. نگرش احساسی و عاطفی باعث عمیق‌تر شدن این غم باری و نگرش منطقی باعث تحت کنترل در آمدن و کاهش آن می‌شود. در مراحل عمیق غم باری معمولاً سطوحی از افسردگی و گوشه گیری و کاهش ارتباط اجتماعی نیز مشاهده می‌شود. در چنین شرایطی فرد بی حوصله و کم تحمل است و با کمترین تحریک عصبی می‌شود. به دلیل عصبانیت علائم لجبازی نیز در او مشاهده می‌گردد. در چنین مواقعی لازم است دو اقدام به صورت همزمان صورت بگیرد. اول، جلوگیری از افزایش احساس غم باری و متوقف کردن آن! و دوم، حرکت در جهت کاهش آن! اشتغال هرچه بیشتر ذهنی و بدنی یکی از بهترین ابزارها است. برای جلوگیری از افزایش احساسات سفرهای زیارتی و سیاحتی تأثیرات مثبتی برای افزایش آرامش در پی دارد. ترتیب ملاقات دوستان و نزدیکان در خانه حرکتی مؤثر برای کاهش تعلمات است و انجام اعمال خیر و حسنه برای آمرزش و شادی روح فرد فوت شده علاوه بر کاهش بار عاطفی، نوعی شادمانی معنوی را نیز به دنبال دارد.